Retro
Sega Saturn
Apr 22nd
De Sega Saturn is een 32 bits-spelcomputer van Sega die op 22 november 1994 uitkwam in Japan en in de zomer van 1995 in Noord-Amerika en Europa. De Saturn was de opvolger van de succesvolle Sega Mega Drive. De Saturn heeft een tweevoudige processor-architectuur met in totaal acht processors. De spellen zijn uitgebracht in cd-rom formaat, waarvan een deel bestaat uit arcadespellen.
De ontwikkeling van de Saturn begon in 1992 rond een nieuwe processor van Hitachi, de SH-2. Later werden hier twee videoprocessors aan toegevoegd om beter te kunnen concurreren met de aankomende PlayStation van Sony. De Saturn was in eerste instantie een succes in Japan maar de verkoop in de Noord-Amerika en Europa liep traag mede door de hoge prijs en een gebrek aan spellen. Dit laatste kwam door de 6 maanden vervroegde uitgavedatum. Ook het ontbreken van een bruikbare SDK en de ingewikkelde architectuur van de Saturn zorgde ervoor dat weinig spelontwikkelaars begonnen aan het ontwikkelen voor een slecht verkopende console.
Sega begon zich al vanaf 1996 te concentreren op een nieuwe spelcomputer, namelijk de Dreamcast, wat in 1997 leidde tot een reeks annuleringen van eerder aangekondigde spellen van andere uitgevers en het einde van de Saturn inluidde.
Er was voor de Saturn een Sonic the Hedgehog spel gepland, in de ontwikkelingsstage bekend als Sonic X-treme, maar deze is nooit officieel uitgebracht.
Hoewel er voor de Saturn enkele hooggeprezen spellen uitkwamen, waaronder Nights into Dreams, de Panzer Dragoon serie, en de Virtua Fighter serie, was de ontvangst toch gemengd gezien het complexe ontwerp van de hardware en de beperkte ondersteuning door derde partijen.
Het management van Sega werd bekritiseerd voor het vervroegd uitbrengen van de spelcomputer. Het aantal beschikbare spellen tijdens de lancering was hierdoor minimaal, en de mogelijkheden van de Saturn konden niet goed worden getoond.
Sega Saturn (1994)
Deze console heb ik jammer genoeg nog niet in mijn bezit. Deze is wel heel makkelijk te vinden, maar toch is de prijs wat aan de hoge kant. Deze console gaat zo voor rond de 100,- €. Het is raar in deze tijd. Geflopte consoles gaan vaak voor meer als succesvolle consoles. Je zou nog kunnen denken dat dit ligt aan de beschikbaarheid, maar er zijn genoeg Saturn consoles beschikbaar.
Update:
Eindelijk heb ik de Sega Saturn in mijn bezit! Ik heb hem kunnen kopen voor 100€ en al is het wat veel ik kon zomaar niet deze in mijn collectie missen. Ik heb er wel nog niet veel games voor maar als Sega fanaat zal dat niet lang duren.
Sega Mega Drive 32X
Apr 22nd
De Sega Mega Drive 32X is een uitbreiding voor de Sega Mega Drive spelconsole van Sega.
In Japan werd de Sega 32X uitgebracht onder de naam Sega Super 32X. In Noord-Amerika was de naam Sega Genesis 32X. In de meeste landen van de PAL-regio was de naam Sega Mega Drive 32X.
Met de komst van de Super Famicom in Japan en de Super NES in Noord-Amerika vond Sega het nodig om weer een voorsprong op te bouwen op Nintendo. Hun vorige poging daartoe, de Sega Mega-CD, was niet echt succesvol.
De 32X werd uitgebracht in november 1994.
De Sega 32X kan enkel worden gebruikt in combinatie met een Mega Drive/Genesis-systeem. Hij wordt aan het systeem gekoppeld als een normale spelcartridge, maar heeft wel zijn eigen energiebron en kabel nodig. Behalve dat de Sega 32X zijn eigen cartridges afspeelt, kan hij ook de normale Mega Drive-cartridges afspelen. Alleen het spel Virtual Racing is een uitzondering.
De 32X werd geleverd met een spacer zodat hij perfect zou aansluiten op de Mega Drive II. Hij kon ook worden gebruikt met het Sega Multi-Mega/Sega CDX-systeem, hoewel de spacer hier niet altijd even goed op aansloot.
Veel van de 32X-spellen kunnen enkel worden gespeeld indien de distributieregio van het spel aansluit op de regio van de console. Een paar spellen zijn echter niet op deze manier gesloten en kunnen in elke regio worden gespeeld.
Als toevoeging aan de reguliere cartridge-spellen voor de 32X, waren er ook een klein aantal CD-Rom spellen voor de 32X. Deze spellen droegen als opschrift Sega Mega-CD 32X (Sega CD 32X in Noord-Amerika). Deze spellen vereisten zowel een 32X als een Mega-CD aansluiting. Van deze spellen werden er maar vijf gemaakt daar er maar een kleine doelgroep was die alle drie de benodigde consoles bezat.
Een bekende eigenschap van de 32X was zijn verbeterde audio subsysteem, genaamd Q-Sound. Hoewel deze theoretisch gezien beter was dan de Super NES, bleek de chipset voor het geluid lastig te programmeren. Derhalve negeerden veel spellen het Q-geluid en gebruikten de Mega Drive’s eigen geluidssysteem.
Sega Mega Drive 32X (1994)
Deze console heb ik ook nog niet in mijn bezit en zegt me misschien wel wat meer als de Sega Mega-CD maar nog niet genoeg om al opzoekwerk te doen over de beschikbaarheid en de prijs. Ooit zal ik hem dus wel proberen in mijn bezit te krijgen maar voorlopig doe ik er nog geen moeite naar.
Sega Mega-CD
Apr 22nd
De Sega Mega-CD is een uitbreiding voor de Sega Mega Drive die in april 1993 in Europa werd gelanceerd. De Sega Mega-CD is uitgebracht in Europa, Australië, Brazilië, Japan en Noord-Amerika. Vanwege patentrechten is de Mega-CD bekend als Sega CD in de Verenigde Staten.
De Sega Mega-CD is een uitbreiding van functies voor de Mega Drive, en voegt een cd-romspeler toe zodat cd-romspellen gespeeld kunnen worden op de Mega Drive.
De Sega Mega-CD werd in het geheim ontwikkeld. Spelontwerpers kregen niet te horen waar ze nu precies aan werkten totdat het geheel werd onthuld op een speelgoedshow in Tokio. De Mega-CD was ontworpen om de concurrentie aan te gaan met de PC Engine (TurboGrafx-16) in Japan, die een aparte cd-romspeler had. De Mega-CD was echter niet bedoeld om te concurreren met de Super Famicom (Super Nintendo Entertainment System).
Bij de eerste versie van het systeem moest de Mega-CD onder de Mega Drive worden aangesloten. Toen Sega later de kleinere Mega Drive II uitbracht, werd hiervoor een aangepaste versie van de Mega-CD ontworpen die rechts ervan werd aangesloten. Bij de Mega-CD II ontbrak een gemotoriseerde cd-lade en het model was kleiner en goedkoper.
Sega Mega-CD (1993)
Toen later de Sega 32X beschikbaar kwam, bestond zelfs de mogelijkheid om 32-bit spellen vanaf de Mega-CD te draaien.
Sega wilde aantonen wat de Mega-CD zoal kon, en focuste daarom op FMV-spellen gelijk aan eerdere Laserdisc-spellen. Deze spellen stuitten echter op veel kritiek. Het beperkte 64-kleurenpalet van het systeem leende zich niet goed voor dit soort spellen.
Een ander punt van kritiek was dat de meeste titels bestonden uit shovelware, waarin een spelontwikkelaar een reeds bestaand spel neemt en daar enkele kleine wijzigingen in aanbrengt. Er kwamen geen nieuwe spelconcepten uit de Mega-CD voort, vooral meer van hetzelfde. Enkele spellen ondergingen wél grote veranderingen bij het overzetten naar de Sega Mega-CD, waaronder Earthworm Jim en The Amazing Spider-Man vs. The Kingpin.
Een spel dat specifiek voor de Sega Mega-CD was ontwikkeld is Sonic the Hedgehog CD, of Sonic CD. In dit spel werden de schalingsmogelijkheden en de combinatie met cd-audio van de Mega-CD gebruikt. Mede hierdoor ontving Sonic CD goede recensies.
Ondanks een goede start in Japan, bleek de Mega-CD geen goed succes. Mede door een hoge prijs, trage vooruitgang in technologie, te late introductie en onwetendheid wat het systeem allemaal kon. Vrijwel elke concurrent kon hogere kwaliteit video tonen met meer kleuren. Veel consumenten zagen de Mega-CD als een nieuw formaat waarop Mega Drive spellen gespeeld konden worden.
Toen uiteindelijk het nieuws rond ging over opvolgers Sega Saturn en Sony’s PlayStation, die in 1994 uit zouden komen, wilde vrijwel niemand meer investeren in de Mega-CD.
Sega Mega-CD II (1993)
Deze addon heb ik nog niet in mijn bezit. Ik heb er ook niet zo een verlangen naar. Maar uiteindelijk zal ik hem wel zoeken en eventueel kopen. Ik vermoed dat deze niet zo makkelijk te vinden is en daardoor wel eens wat geld kan gaan kosten. Maar ik heb er eigenlijk geen flauw benut van want ik heb nog niet gezocht.
Sega Mega Drive
Apr 22nd
De Sega Mega Drive is een 16-bit spelcomputer die in 1988 als eerste uitgebracht werd in Japan. Ondanks tegenvallende verkoop in dat land werd de Mega Drive al snel populair bij fanatieke gamers. In 1989 volgde een release in de Verenigde Staten waarbij de naam vanwege patentrechten werd vervangen door Sega Genesis. In 1990 kwam de Mega Drive uiteindelijk naar Europa.
De Europese versie van de console werd gelanceerd op 30 november 1990. Na het succes van de Master System werd de Mega Drive de populairste console in Europa. Omdat de Mega Drive inmiddels al twee jaar bestond na de eerste introductie in Japan, was er een groter aantal spellen beschikbaar in vergelijking met andere regio’s. Enkele arcade hits zoals Altered Beast, Golden Axe en Ghouls ‘n Ghosts waren tijdens de lancering verkrijgbaar in de winkels, zodat er een goed beeld van de mogelijkheden van de Mega Drive ontstond.
Sega was begin jaren 1990 op zoek naar een nieuwe mascotte die moest concurreren met Nintendo’s Mario. Een aantal van de inzendingen zagen later het levenslicht in hun eigen serie, zoals Mighty the Armadillo en Ristar. Uiteindelijk werd gekozen voor een blauwe egel die Sonic werd genoemd. Het blauwe pigment van Sonic werd gekozen vanwege de overeenkomst met het blauw in het Sega logo. Een groep van vijftien mensen begon met werken aan het eerste Sonic the Hedgehog spel, en vormde later Sonic Team.
Een van de meest succesvolle strategieën was om het spel Sonic the Hedgehog te bundelen met de Mega Drive. Dit bleek later een sterk idee te zijn om marktaandeel te behalen tegen Nintendo.
Sega Mega Drive (1988)
In 1993 ging Sega een kleine en lichte versie van de spelcomputer produceren. Dit werd de Mega Drive II (Genesis II in Noord Amerika) genoemd. Deze versie mist de hoofdtelefoon aansluiting, heeft een verschillende A/V-Out stekker aan de achterzijde met stereogeluid, en de RF stekker is verdwenen aan de achterkant. Daarnaast is het moederbord kleiner, goedkoper en de spelconsole heeft een lager stroomverbruik
Sega bleef de Mega Drive wereldwijd verkopen tot 1997, die dat jaar in de Verenigde Staten nog ongekend populair was. Sega of Japan baas Hayao Nakayama wilde de focus verschuiven richting de Sega Saturn die in zijn ogen de toekomst had. Sega stopte in 1997 met de productie van de Mega Drive.
Sega Mega Drive II (1993)
Deze console heb ik ook in mijn bezit (De Mega Drive II) en zou ook nog graag de mark I hebben. Maar zal deze maar kopen wanneer ik consoles heb die ik nu nog niet heb. Deze zijn pretty darn easy te vinden en zijn zeer schappelijk van prijs.
Mijn gamelibrary van deze is erm… om nogal te zeggen. Extreem groot.
Sega Master System
Apr 21st
De Sega Master System (of SMS) is een 8-bit spelcomputer van het Japanse bedrijf Sega uit 1986. Master System was Sega’s antwoord op de populaire 8-bit spelcomputer NES van zijn concurrent Nintendo. De mascotte was Alex Kidd, die in 1990 werd vervangen door Sonic.
Sega Master System is vrijwel volledig gebaseerd op de, door Sega alleen in Japan uitgebrachte, SG-1000 Mark III (1985). Met name het uiterlijk was opnieuw ontworpen en de optionele Yamaha geluidschip was nu standaard geïnstalleerd. Sega lanceerde de spelcomputer in de VS en Europa na het succes van Nintendo met de NES. Ondanks dat de SMS in technisch opzicht veel beter was dan de NES is deze met name in de VS geen groot succes geworden. Veel meer spellenfabrikanten produceerden voor Nintendo waardoor zij marktleider bleven. In 1990 kwam de Sega Master System II uit, dit was een goedkopere, kleinere en uitgeklede uitvoering van de SMS. In deze uitvoering zijn de kaart-sleuf, de aansluiting voor de 3D-bril, het led lampje en de resetknop verdwenen. In 1992 stopte Sega in de VS met het ondersteunen van de SMS, maar in Europa waar Sega meer succes had bleven ze nog ondersteuning bieden tot 1996.
Sega Master System (1986)
De spellen werden uitgebracht op twee verschillende media, ten eerste op de toen gangbare cartridges en daar naast ook op Sega Card, de laatste zijn platte kaartjes die in een sleuf aan de voorkant van de spelcomputer konden worden gestoken. Op deze kaartjes zijn maar een paar spellen uitgebracht en de meeste hier van zijn later opnieuw uitgebracht op cartridge mede omdat bij de Sega Master System II, de sleuf voor deze kaarten was verwijderd. De sleuf voor de kaartjes kwam wel weer terug op de Master System Converter, waarmee zowel de Master System cartridge als de kaartjes op de Sega Mega Drive gespeeld konden worden.
Sega Master System II (1990)
Deze consoles heb ik alle 2. Ze zijn relatief simpel te vinden al moet je soms wel wat meer moeite doen om ze te vinden.
De prijs valt ook heel goed mee en er zijn een pak leuke games op te vinden!
Atari Lynx
Apr 21st
De Atari Lynx is de eerste draagbare kleurenspelcomputer, die in 1989 door Atari op de markt werd gebracht. De Lynx bood vele mogelijkheden, waaronder een multispeleroptie, waarbij met een Comlynxkabel meerdere Lynxen met elkaar verbonden werden. Ook had de Lynx een 3D-, grafische chip en een backlit-kleurenscherm. De Lynx had een aantal fraaie spellen beschikbaar, waarvan er vele op spellen uit de arcadehal waren geïnspireerd. De Lynx was onsuccesvol doordat het voor Atari niet mogelijk was veel ontwikkelaars voor het maken van spellen binnen te halen.
Ook werd in 1989 de Game Boy bekendgemaakt. Vergelijkingen tussen de Lynx en de Game Boy waren snel gemaakt. De Lynx had veel krachtigere hardware en een backlit-kleurenscherm, maar de Game Boy was lichter, kleiner en verbruikte minder batterijen. De prijs van de Lynx was bovendien gesteld op 199 dollar, tegen 109 dollar voor de Game Boy van Nintendo. Aan het eind van het jaar lanceerde Atari de Lynx in een beperkte oplage, maar niet genoeg om geen tekorten te laten ontstaan. De Game Boy was goed verkrijgbaar en werd winnaar voor de vakantie weer aanbrak. De Lynx zou weer een jaar moeten wachten om weer tegen de Game Boy te concurreren.
Hoewel de Lynx nooit commercieel succesvol werd, had hij een paar fantastische spellen. Er waren arcadehalspellen zoals Joust, Rampart en Klax. Er waren ook titels van hoge kwaliteit, zoals Chip’s Challenge, Warbirds en Gates of Zendocon, die lieten zien dat de Lynx een zeer krachtige spelcomputer was. Atari kon niet genoeg softwarebedrijven warm krijgen om software te blijven schrijven voor de Lynx, en in 1993 werd de aandacht verlegd naar de promotie en verkoop van de nieuwe console, de Atari Jaguar.
Ook heden ten dage bestaat er nog een actieve Lynxgemeenschap. Liefhebbers en verzamelaars spelen en praten nog steeds over het systeem. Er zijn ook nog wat ontwikkelaars, zoals Songbird, die nog steeds spellen voor de Lynx ontwikkelen. De meeste Lynxartikelen kunnen nog steeds worden gevonden en voor een redelijke prijs aangeschaft.
Deze “console” heb ik nog niet in mijn bezit. Dit omdat ik eerst mijn consoles wil uitbreiden alvorens ik aan handhelds begin.
Deze handheld kan je voor een prikje kopen en is goed vindbaar.
De handheld heb ik nu wel in mijn bezit. Inclusief mooie draagtas en enkele games.
Op zich wel heel blij met deze aankoop ookal blijf ik nog steeds meer consolegericht.
Atari Lynx (1989)