TurboGrafx 16
De TurboGrafx 16 is een in augustus 1989 door het Japanse NEC op de markt gebrachte 8 bit-spelcomputer.
De TurboGrafx 16 was een gezamenlijke ontwikkeling van de Japanse softwareproducent Hudson Soft (die er een eigen chipdivisie op na houdt) en elektronicafabrikant NEC. Hudson Soft zocht financiële ondersteuning voor de door hen nieuw ontworpen spelconsole terwijl NEC zocht naar een manier om de lucratieve spelcomputermarkt te betreden.
De TurboGrafx 16 was en is een zeer compacte computerspelconsole, hoofdzakelijk wegens een zeer efficiënte “drie chip”-architectuur en het gebruik van HuCards, een gegevensdrager ter grootte van een kredietkaart. HuCard is een samentrekking van de woorden Hudson en card.
Het bestond uit een verbeterde MOS Technology 65C02-processor, een speciaal ontwikkelde grafische 16 bit-processor en een speciaal ontwikkelde videocoderingschip. Allen door Hudson Soft ontworpen.
De TurboGrafx 16 was uiterst populair in Japan en wedijverde al spoedig na de lancering met de Nintendo NES qua verkoopaantallen. Tussen 1987 en 1993 werden niet minder dan twaalf systeemvarianten geïntroduceerd. Het systeem kon tot 512 kleuren in verschillende resoluties te gelijkertijd weergeven en beschikte over zeer robuuste sprite-afhandelingscapaciteiten. De door Hudson ontworpen chromacodeur leverde een beter en kleurrijker videosignaal dan zowel de NES als de Sega Mega Drive en wordt algemeen beschouwd als gelijkwaardig aan de 16 bits-Nintendo SNES, hoewel die laatste pas in 1990 zou worden geïntroduceerd.
Hoewel de grafiektechnologie zich verder ontwikkelde bleven spelfanaten trouw aan de TurboGrafx 16 ondanks zijn tekortkomingen. Eén van die tekortkomingen was een hardwarematige: de TurboGrafx 16 beschikte slechts over één joystickpoort en spelers die met meer dan één speler wilden spelen moesten een optionele TurboTap aanschaffen, waardoor het mogelijk werd tot vijf besturingsapparaten (joysticks) aan te sluiten op het systeem. Concurrerende spelsystemen hadden de beschikking over minimaal twee aansluitingen.
Het was de eerste spelconsole met een optioneel verkrijgbare cd-rom-module waardoor het kon profiteren van meer opslagruimte, lagere kosten (goedkoper) van mediadragers en geluid in cd-kwaliteit. Het efficiënte ontwerp, de ondersteuning door de belangrijkste Japanse softwareproducenten en de extra mogelijkheden van cd-rom-technologie gaf de TurboGrafx 16 een zeer grote verscheidenheid aan softwaretitels. De TurboGrafx 16 werd eind 1994 opgevolgd door de PC-FX in japan.
Deze console heb ik nog niet in mijn bezit. Ik heb er nog niet echt naar gezocht, maar ik weet wel dat hij niet makkelijk te vinden is. Ook is hij niet van de goedkoopste. Ooit zal ik hem wel hebben!
Deze heb ik nu ook in mijn collectie. Boxed and everything! 😀
Print article | This entry was posted by Shampi on November 28, 2016 at 11:37, and is filed under Retro, turbografx. Follow any responses to this post through RSS 2.0. You can leave a response or trackback from your own site. |