Sega Mega-CD
De Sega Mega-CD is een uitbreiding voor de Sega Mega Drive die in april 1993 in Europa werd gelanceerd. De Sega Mega-CD is uitgebracht in Europa, Australië, Brazilië, Japan en Noord-Amerika. Vanwege patentrechten is de Mega-CD bekend als Sega CD in de Verenigde Staten.
De Sega Mega-CD is een uitbreiding van functies voor de Mega Drive, en voegt een cd-romspeler toe zodat cd-romspellen gespeeld kunnen worden op de Mega Drive.
De Sega Mega-CD werd in het geheim ontwikkeld. Spelontwerpers kregen niet te horen waar ze nu precies aan werkten totdat het geheel werd onthuld op een speelgoedshow in Tokio. De Mega-CD was ontworpen om de concurrentie aan te gaan met de PC Engine (TurboGrafx-16) in Japan, die een aparte cd-romspeler had. De Mega-CD was echter niet bedoeld om te concurreren met de Super Famicom (Super Nintendo Entertainment System).
Bij de eerste versie van het systeem moest de Mega-CD onder de Mega Drive worden aangesloten. Toen Sega later de kleinere Mega Drive II uitbracht, werd hiervoor een aangepaste versie van de Mega-CD ontworpen die rechts ervan werd aangesloten. Bij de Mega-CD II ontbrak een gemotoriseerde cd-lade en het model was kleiner en goedkoper.
Toen later de Sega 32X beschikbaar kwam, bestond zelfs de mogelijkheid om 32-bit spellen vanaf de Mega-CD te draaien.
Sega wilde aantonen wat de Mega-CD zoal kon, en focuste daarom op FMV-spellen gelijk aan eerdere Laserdisc-spellen. Deze spellen stuitten echter op veel kritiek. Het beperkte 64-kleurenpalet van het systeem leende zich niet goed voor dit soort spellen.
Een ander punt van kritiek was dat de meeste titels bestonden uit shovelware, waarin een spelontwikkelaar een reeds bestaand spel neemt en daar enkele kleine wijzigingen in aanbrengt. Er kwamen geen nieuwe spelconcepten uit de Mega-CD voort, vooral meer van hetzelfde. Enkele spellen ondergingen wél grote veranderingen bij het overzetten naar de Sega Mega-CD, waaronder Earthworm Jim en The Amazing Spider-Man vs. The Kingpin.
Een spel dat specifiek voor de Sega Mega-CD was ontwikkeld is Sonic the Hedgehog CD, of Sonic CD. In dit spel werden de schalingsmogelijkheden en de combinatie met cd-audio van de Mega-CD gebruikt. Mede hierdoor ontving Sonic CD goede recensies.
Ondanks een goede start in Japan, bleek de Mega-CD geen goed succes. Mede door een hoge prijs, trage vooruitgang in technologie, te late introductie en onwetendheid wat het systeem allemaal kon. Vrijwel elke concurrent kon hogere kwaliteit video tonen met meer kleuren. Veel consumenten zagen de Mega-CD als een nieuw formaat waarop Mega Drive spellen gespeeld konden worden.
Toen uiteindelijk het nieuws rond ging over opvolgers Sega Saturn en Sony’s PlayStation, die in 1994 uit zouden komen, wilde vrijwel niemand meer investeren in de Mega-CD.
Deze addon heb ik nog niet in mijn bezit. Ik heb er ook niet zo een verlangen naar. Maar uiteindelijk zal ik hem wel zoeken en eventueel kopen. Ik vermoed dat deze niet zo makkelijk te vinden is en daardoor wel eens wat geld kan gaan kosten. Maar ik heb er eigenlijk geen flauw benut van want ik heb nog niet gezocht.
Print article | This entry was posted by Shampi on April 22, 2016 at 07:45, and is filed under Retro, Sega. Follow any responses to this post through RSS 2.0. You can leave a response or trackback from your own site. |