Super Nintendo Entertainment System
De Super Nintendo Entertainment System (SNES) is de tweede in een succesvolle serie van door Nintendo uitgebrachte spelcomputers. Deze kwam uit in 1991. Het was een 16 bit-spelcomputer. Opvallend waren de controllers, die voor het eerst met ‘schouderknoppen’ waren uitgerust. Dit zijn knoppen op de bovenkant van de controller, die men met de wijsvinger kan bedienen.
De Super Nintendo was Nintendo’s tweede spelcomputer. De Super Nintendo werd overal een succes. Ondanks de late ontwikkeling in vergelijking met concurrerende 16 bit-spelcomputers, werd de Super Nintendo Entertainment System de best verkochte spelcomputer van het 16 bit-tijdperk.
Er waren ook plannen voor een cd-hulpstuk en dit zou gemaakt worden door Sony waarmee Nintendo in 1988 een contract sloot. Ken Kutaragi, onderzoeker bij Sony, kocht midden jaren ’80 een Nintendo Entertainment System voor zijn dochter. Hij was niet echt onder de indruk van de geluidskaart die in de NES zat. Hij heeft toen zelfstandig Nintendo benaderd om een betere geluidskaart te maken maar Nintendo heeft gekozen dit niet te doen. Toch was Nintendo wel geïnteresseerd om Sony de nieuwe geluidskaart voor de volgende spelcomputer te maken.
In het geheim begon Kutaragi een geluidskaart te ontwikkelen voor Nintendo. Uiteindelijk heeft hij dit verteld aan zijn baas, die er niet blij mee was dat hij een rivaliserend bedrijf heeft geholpen. Toch ging Sony de nieuwe geluidskaart maken voor Super Nintendo.
Uiteindelijk heeft Sony een aantal verschillende versies van de uitbreiding gemaakt genaamd: PlayStation. De één was een uitbreiding, de ander was een stand-alone versie die veel lijkt op de eerste PlayStation. Nintendo wou per se dat de cd-roms in een plastic caddy kwamen. Maar Sony wilde dat juist niet en wilde gebruikmaken van gewone cd-roms, onverpakt. Nintendo kon hier niets aan doen. In het contract in 1988 is besloten dat Sony alle rechten zou krijgen van het op cd gebaseerde systeem. Nintendo wilde de controle niet kwijt over zijn spelcomputer. Daarom is Nintendo naar het concurrerend bedrijf Philips gegaan met het verzoek om voor hen een cd-add on te creëren. Nintendo kreeg volle controle over het systeem en het recht van de spellen. En de games zouden in de caddy’s worden verpakt. Uiteindelijk is van de geplande uitbreiding weinig terechtgekomen vanwege de vele geschillen over de rechten. Philips heeft nog wel gebruikgemaakt van de destijds gemaakte deal door karakters van Nintendo te gebruiken op hun spelcomputer de cd-i.
Deze console heb ik ook in mijn bezig. En ook de gamelibrary die ik heb is nog al groot. Zalige retro console die je snel en voor weinig geld in je bezit kan hebben.
De prijzen van de games (als je wat zoekt) vallen wel mee. Wel zijn er enkele titels waarvan verkopers denken dat ze goud waard zijn…
Print article | This entry was posted by Shampi on April 25, 2016 at 09:37, and is filed under Nintendo, Retro. Follow any responses to this post through RSS 2.0. You can leave a response or trackback from your own site. |